تاثیر زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر افزایش سازگاری زناشویی زوجین نابارور

. مقدمه: هدف اساسی تحقیق حاضر تعیین میزان اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر افزایش میزان سازگاری زناشویی زوجین نابارور، بوده است. روش: تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی بود. نمونه این پژوهش، 12 زوج (6 زوج مرد دچار ناباروری و 6 زوج زن دچار ناباروری) بودند که با توجه به نظر متخصصان زنان و زایمان به عنوان نابارور شناخته شده و با توجه به آزمون سازگاری زناشویی اسپانیر ناسازگار تلقی می‏شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گردیدند. برای 6 زوج (3 زوج مرد نابارور و 3 زوج زن نابارور) جلسات زوج درمانی متمرکز بر هیجان (eft) تشکیل داده شد و 6 زوج (3 زوج مرد دچار ناباروری و 3 زوج زن دچار ناباروری) در انتظار درمان (به عنوان گروه کنترل) ماندند. یافته‏ها: زوج درمانی متمرکز بر هیجان به طور معناداری میزان سازگاری زناشویی، توافق دو نفره، ابراز محبت، رضایت زناشویی و همبستگی دو نفره گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل افزایش داده است. نتیجه گیری: به کارگیری برنامه زوج درمانی متمرکز بر هیجان می تواند میزان سازگاری زناشویی زوجین نابارور را افزایش دهد.